Zdzisław Radomski

Oficer Lotniczy Zdzisław Radomski z 306 Dywizjonu Myśliwskiego po odznaczeniu przez generała Sikorskiego najwyższym polskim odznaczeniem wojskowym Virtuti Militari oraz Krzyżem Walecznych.

Lato 1941
Podczas operacji „Cyrk 85” 27 sierpnia 1941 r. piloci Dywizjonu 306 zostali zaatakowani przez cztery Bf 109 Messerschmitty nad Dunkierką. F/O Radomski był jedynym rannym polskim pilotem; chociaż jego ramię zostało zmiażdżone, bezpiecznie wylądował Spitfire w swojej bazie macierzystej, RAF Northolt.
Jeden niemiecki pocisk armatni przebił kadłub i trafił w lewe ramię Radomskiego na wysokości między barkiem a łokciem. Pomimo utraty krwi udało mu się uniknąć zestrzelenia i dotarł do Anglii lądując na polu niedaleko Deal w hrabstwie Kent, minimalnie uszkadzając samolot (!). Nieprzytomny w samolocie został wyciągnięty z kokpitu kabiny i przewieziony do szpitala. Dzięki transfuzji krwi i amputacji ręki Radomski przeżył.
Nie mogąc latać, został skierowany na kurs dowódców naziemnych stanowisk dowodzenia – od 10 lutego 1942 do 27 marca 1942, a następnie przydzielony jako kontroler do 307 Eskadry Myśliwskiej „Lwowskich Pucharów”. 11 września 1942 r. został przeniesiony na podobne stanowisko do 317 Dywizjonu „Wileński”, a 8 grudnia 1943 r. był kontrolerem w RAF Northolt.
Dokumentacja pokazuje również przydział Radomskiego od 21 kwietnia do 21 czerwca 1942 r. do jednostki szkolenia bojowego 58 Jednostka Szkolenia Operacyjnego w Grangemouth, ale szczegóły nie są znane.
15 lutego 1944 otrzymał stałe zwolnienie z lotnictwa polskiego.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari (nr 9236), Krzyżem Walecznych, Znakiem Polowym Pilota (nr 840) oraz Odznaką Honorową za Rany i Urazy.
Jako cywil otworzył klub w Londynie, który później zyskał dużą popularność wśród polskich pilotów. W 1946 opuścił Anglię i wrócił do Polski, osiedlając się w Poznaniu. W czerwcu 1948 został aresztowany przez UB i osadzony w więzieniu na Mokotowie. Radomski uniknął jednak losu Śliwińskiego, Skalskiego i Kamińskiego i został zwolniony.
Natychmiast skorzystał z okazji i uciekł na Zachód. W późniejszych czasach prowadził rozległe interesy w Europie, Ameryce Północnej, a nawet na Bahamach. Ostatecznie osiedlenie się w Kanadzie.
(http://www.polishairforce.pl/radomski.html)
Zmarł na krótko przed swoimi 85. urodzinami, 21 stycznia 2000 r.

MAIL: PRUS@PRUSOWIE.PL

Początek Strony