PUBLIKACJE
PUBLIKACJE
PUBLIKACJE
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA

KONTAKT

MAIL: PRUS@PRUSOWIE.PL


Licznik


FILM

ONZ - Narody Zjednoczone

Deklaracja ONZ o Prawach Ludności Rdzennej

Rezolucja przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne
[Bez odniesienia do Komitetu Głównego (A/61/L.67 i dodatkiem 1)]


61/295. Deklaracja ONZ o Prawach Ludności Rdzennej

Zgromadzenie Ogólne,

Biorąc pod uwagę zalecenia Praw Człowieka Rady zawartych w rezolucji 1/2 z dnia 29 czerwca 2006, którą Rada przyjęła tekst Deklaracji Narodów Zjednoczonych w sprawie praw ludów rdzennych.
Przywołując rezolucję 61/178 z dnia 20 grudnia 2006 r.(Sprawdź oficjalnych dokumentach Zgromadzenia Ogólnego, sześćdziesiąt pierwszej sesji, Suplement nr 53 (A/61/53), część pierwsza, rozdz. II, sekta. A. ), o której postanowił odroczyć rozpatrywanie i działanie na deklaracji, aby dać czas na dalsze w tej sprawie konsultacje, a także rozważenia zamknąć przed końcem sześćdziesiątym pierwszym posiedzeniu Zgromadzenia Ogólnego.
Przyjmuje Deklarację ONZ w sprawie praw ludów rdzennych jak zawarte w załączniku do niniejszej uchwały.

107-me posiedzenie plenarne 13 września 2007


Załącznik

Deklaracja ONZ o prawach ludności rdzennej

Zgromadzenie Ogólne,

Kierując się celami i zasadami Karty Narodów Zjednoczonych, i dobrej wiary w wypełnianiu zobowiązań podjętych przez Państwa, zgodnie z Kartą

Potwierdzając, że ludy rdzenne są równe dla wszystkich innych narodów, uznając prawo wszystkich narodów do bycia różnymi, do rozważenia siebie różnymi, a być respektowanymi jako takie,

Stwierdzając także, że wszystkie narody przyczyniają się do różnorodności i bogactwa cywilizacji i kultur, które stanowią wspólnotę dziedzictwa ludzkości,

Stwierdzając ponadto, że wszystkie doktryny, polityki i praktyk opartych lub opowiadających wyższość narodów lub jednostek na podstawie pochodzenia krajowego lub rasowe, religijne, etniczne i kulturowe różnice są rasistowskie, naukowo fałszywe, prawnie nieważne, moralnie i społecznie niesprawiedliwe potępiane,

Potwierdzając, że rdzenni mieszkańcy, korzystając ze swoich praw, powinne być wolne od wszelkich form dyskryminacji,

Obawia się, że rdzenni mieszkańcy cierpią z historycznej niesprawiedliwości w wyniku, między innymi, ich kolonizacja i pozbawienie ich ziem, terytoriów i zasobów, tym samym zapobiegając ich wyykorzystania, w szczególności ich prawa do rozwoju, zgodnie z ich własnymi potrzebami i zainteresowania,

Uznając pilną potrzebę poszanowania i promowania nieodłącznych praw ludności rdzennej, które wynikają z ich struktur politycznych, gospodarczych i społecznych oraz ich kultury, tradycji duchowej, historii i filozofii, w szczególności ich prawa do swoich ziem, terytoriów i zasobów ,

Uznając również pilną potrzebę poszanowania i promowania praw ludów rdzennych potwierdzonych w traktatach, umowach i innych konstruktywnych porozumieniach z Państwami,

Z zadowoleniem przyjmuje fakt, że rdzenni mieszkańcy organizują się w działaniu do wzmocnienia politycznego, gospodarczego, społecznego i kulturalnego, w celu położenia kresu wszelkim formom dyskryminacji i opresji, gdziekolwiek mają one miejsce,

Przekonany, że kontrola przez rdzennych mieszkańców w zmianach wpływa na ich i ich ziemi, terytorium i zasobów pozwolą im utrzymać i wzmocnić swoje instytucje, kultury i tradycje oraz wspierania ich rozwoju, zgodnie z ich aspiracjami i potrzebami,

Uznając, że szacunek dla miejscowej wiedzy, kultury i tradycyjnych praktyk przyczynia się do zrównoważonego i sprawiedliwego rozwoju i właściwego zarządzania środowiskiem,

Podkreślając wkład demilitaryzacji ziem i terytoriów ludności rdzennej do pokoju, gospodarczego i społecznego postępu i rozwoju, w zrozumieniu i przyjaznych stosunków między państwami i narodami świata,

Uznając w szczególności prawo rdzennych rodzin i społeczności w utrzymywaniu wspólnej odpowiedzialności za wychowanie, szkolenie, edukacji i dobrobytu dzieci, zgodnie z prawami dziecka,

Biorąc pod uwagę, że prawa potwierdzone w traktatach, umowy i inne konstruktywne ustalenia między Państwami i rdzennej ludności są, w niektórych sytuacjach, w sprawach o zasięgu międzynarodowym, zainteresowania, odpowiedzialności i charakteru,

Biorąc również pod uwagę, że traktaty, umowy i inne konstruktywne ustalenia i relacje, które reprezentują, są podstawą do ściślejszego partnerstwa między ludnością rdzenną i Państwami,

Uznając, że Karta Narodów Zjednoczonych, Międzynarodowej Konwencji Gospodarczej, Społecznyej i Kultury oraz Międzynarodowa Konwencja Praw Obywatelskich i Politycznych, (See rozdzielczość 2200 (XXI), załącznik.) , jak również Deklaracja Wiedeńska i Program Działań, (A/CONF.157/24 (część I), rozdz. III.) potwierdzają zasadnicze znaczenie prawa do samostanowienia wszystkich narodów, z powodu którego swobodnie określają one swój status polityczny i zapewniają swobodny swój rozwój gospodarczy, społeczny i kulturalny,

Mając na uwadze, że nic w niniejszej Deklaracji może być wykorzystane do zaprzeczenia ludów prawa do samostanowienia, prowadzoną w zgodności z prawem międzynarodowym,

Przekonany, że uznanie praw ludności autochtonicznej w niniejszej Deklaracji zwiększy harmonię w stosunkach i współpracy między Państwem i rdzennym narodem, opartą na zasadach sprawiedliwości, demokracji, poszanowania praw człowieka, niedyskryminacji i dobrej wiary,

Zachęcamy Państwa do przestrzegania i skutecznego wdrożenia wszystkich swoich zobowiązań, jakie są wobec rdzennej ludności w ramach aktów międzynarodowych, w szczególności te związane z prawami człowieka, w porozumieniu i współpracy ze społecznością, której dotyczy postępowanie,

Podkreślając, że ONZ ma poważną w całej rozciągłości rolę w promowaniu i ochronie praw rdzennych ludów,

Wierząc, że ta deklaracja jest kolejnym ważnym krokiem naprzód dla uznania, promocji i ochrony praw i wolności ludów rdzennych i rozwoju odpowiednich działań systemu Narodów Zjednoczonych w tej dziedzinie,

Uznając i potwierdzając, że rodzime indywidualne jednostki są podmiotem bez dyskryminacji do wszystkich praw człowieka uznanych w prawie międzynarodowym, a rdzenni mieszkańcy posiadają prawa zbiorowe, które są niezbędne dla ich istnienia, dobre samopoczucie i integralny rozwój jako narodów,

Uznając, że sytuacja ludności rdzennej zależy od regionu i do regionu, od kraju do kraju i że znaczenie krajowej i regionalnej specyfiki i różnych kontekstów historycznych i kulturowych powinny być brane pod uwagę,

Uroczyście ogłasza następująca Deklaracja Narodów Zjednoczonych o Prawach Ludności Rdzennej jako najwyższy cel mający być realizowany w duchu partnerstwa i wzajemnego szacunku:

Artykuł 1

Ludy tubylcze mają prawo do korzystania w pełni, jako zbiorowa lub indywidualnie, z wszystkich praw człowieka i podstawowej wolności uznanej w Karcie Narodów Zjednoczonych, Uniwersalnej Deklaracji Praw Człowieka (Resolution 217 A (III).) i międzynarodowego prawa praw człowieka.

Artykuł 2

Ludy rdzenne i osoby są wolne i równe dla wszystkich innych narodów i ludzi i mają prawo być wolni od jakiejkolwiek dyskryminacji w korzystaniu z ich praw, w szczególności, na podstawie ich rdzennego pochodzenia lub tożsamości.

Artykuł 3

Ludy rdzenne mają prawo do samostanowienia. Z mocy tego prawa swobodnie określają one swój status polityczny i swobodnie zapewniają swój rozwój gospodarczy, społeczny i kulturalny.

Artykuł 4

Rdzenna ludność, w ramach wykonywania prawa do samostanowienia, mają prawo do autonomii i samorządności w sprawach związanych z ich wewnętrznymi sprawami i lokalnymi, a także sposobów i środków na finansowania swoich funkcji autonomicznych.

Artykuł 5

Ludy tubylcze mają prawo do utrzymania i wzmocnienia różne polityczne, prawne, ekonomiczne, społeczne i kulturalne instytucje, przy zachowaniu prawa do pełnego uczestnictwa, jeśli tak zdecydują, w życiu politycznym, gospodarczym, społecznym i kulturalnym życiu państwa.

Artykuł 6

Każdy rodzimy człowiek ma prawo do posiadania obywatelstwa.

Artykuł 7

1. Rdzenni ludzie mają prawo do życia, fizycznej i intelektualnej integralności, wolności i bezpieczeństwa swej osoby.

2. Ludy rdzenne mają zbiorowe prawo do życia w wolności, pokoju i bezpieczeństwa, jako odrębne narody i nie są poddawane żadnym aktom ludobójstwa lub innego aktu przemocy, w tym wymuszenie usunięcia dzieci członków grupy do innej grupy.

Artykuł 8

1. Ludy rdzenne i osoby mają prawo nie być poddani przymusowej asymilacji lub zniszczenia ich kultury.

2. Państwa zapewniają skuteczne mechanizmy zapobiegania i zadośćuczynienia za:

(A) Każde działanie, które ma na celu lub skutkuje pozbawieniem ich i jako odrębnych narodów, lub ich wartości kulturowych i tożsamości etnicznych;

(B) Każde działanie, które ma na celu lub pociąga za sobą pozbawienie ich z ich ziem, terytoriów i zasobów;

(C) Każda forma przymusowego przenoszenia ludności, które ma na celu lub skutkiem jest naruszenie lub podważenia któregokolwiek z ich praw;

(D) Każda forma przymusowej asymilacji i integracji, (E) Każda forma propagandy w celu promowania lub nakłaniania do rasowego lub etnicznego dyskryminowania skierowanego przeciwko nim.

Artykuł 9

Ludy rdzenne i osoby mają prawo należeć do rdzennej społeczności czy narodu, zgodnie z tradycją i zwyczajami społeczności lub danego narodu. Bez dyskryminacji wszelkiego rodzaju mogącą wynikać z korzystania z tego prawa.

Artykuł 10

Ludy rdzenne nie będą przymusowo usuwane z ich ziem i terytoriów. Nie będzie przeniesienia bez uprzedniej i świadomej zgody ludu rdzennego i po porozumieniu w sprawie sprawiedliwego i uczciwego odszkodowania i, w miarę możliwości, z możliwością powrotu.

Artykuł 11

1. Ludy rdzenne mają prawo do wykonywania zawodu i ożywić swoje kulturalne tradycje i zwyczaje. Obejmuje to prawo do zachowania, ochrony i rozwoju w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości przejawów ich kultury, jak np. archeologicznych zabytków, artefaktów, wzorów, uroczystości, technologii i wizualnej i sztuki sceniczne i literatury.

2. Państwa zapewniają zadośćuczynienie za pomocą skutecznych mechanizmów, które mogą obejmować zwrot, opracowany we współpracy z rdzenną ludnością, w odniesieniu do ich kultury, intelektu, religii i ducha nieruchomości wziętych bez ich wolnej i świadomej uprzedniej zgody, lub z naruszeniem ich praw, tradycji i zwyczaji.

Artykuł 12

1. Ludy rdzenne mają prawo do manifestowania, praktykowania, rozwoju i uczenia swoje duchowe i religijne tradycje, zwyczaje i ceremonie; prawo do zachowania, ochrony i mieć dostęp do prywatności swoich religijnych i kulturowych miejscach, prawo do używania i opieki ich obrzędowych przedmiotów, a także prawo do repatriacji ich szczątków ludzkich.

2. Państwa dążą do umożliwienia dostępu i / lub repatriacji ceremonialnych obiektów i szczątków ludzkich w ich posiadaniu przy uczciwych, przejrzystych i efektywnych mechanizmów opracowanych w związku z rdzenną ludnością dotyczących.

Artykuł 13

1. Ludy rdzenne mają prawo do rewitalizacji, używania, rozwijania i przekazywania przyszłym pokoleniom ich historię, języki, tradycje ustne, filozofie, systemy pisania i literatury, a także do wyznaczenia i zachowania swoje własne nazwy dla wspólnot, miejsc i osób.

2. Państwa podejmują skuteczne działania, aby prawo to było chronione, a także zapewnić, że rdzenni mieszkańcy mogą zrozumieć i być rozumiane w kategoriach politycznych, prawnych i administracyjnych postępowań, w razie potrzeby poprzez udostępnienie interpretacji lub innych odpowiednich środków.

Artykuł 14

1. Rdzenne ludy mają prawo do tworzenia i kontrolowania swoich systemów edukacyjnych i instytucji edukacyjnych w ich własnym języku, w sposób odpowiedni do ich kulturowych metod nauczania i uczenia się.

2. Rdzenne osoby, szczególnie dzieci, mają prawo do wszystkich poziomów i form kształcenia w Państwie bez dyskryminacji.

3. Państwa Członkowskie, w powiązaniu z ludności rdzennej, podjąć skuteczne środki w celu dla rdzennej fizycznych osób, a szczególnie dzieciom, w tym tych, którzy żyją poza ich społecznością, mieć dostęp, gdy jest to możliwe, do nauki w ich własnej kulturze i w ich własnym języku.

Artykuł 15

1. Ludy rdzenne mają prawo do godności i różnorodności ich kultur, tradycji, historii i aspiracji, które są odpowiednio odzwierciedlone w edukacji i informacji publicznej.

2. Państwa Członkowskie podejmują skuteczne działania, w porozumieniu i współpracy z rdzenneą ludnością dotyczy, zwalczanie uprzedzeń i wyeliminowania dyskryminacji i promowanie tolerancji, zrozumienia i dobre stosunki pomiędzy ludnością rdzenną i innych segmentów społeczeństwa.

Artykuł 16

1. Rdzenne ludy mają prawo do tworzenia własnych mediów w ich własnych językach i mieć dostęp do wszystkich form nie-rodzimych medii bez dyskryminacji.

2. Państwa podejmują skuteczne środki do zapewnienia, że ​państwowe media należycie uwzględniać będą rodzimą różnorodność kulturową. Państwa, bez uszczerbku dla zapewnienia pełnej swobody wypowiedzi, należy zachęcać prywatne media, aby odpowiednio odzwierciedlały rodzimą różnorodności kulturowej.

Artykuł 17

1. Rdzenne osoby i narody mają prawo do korzystania w pełni z wszystkich praw ustanowionych na mocy obowiązującego międzynarodowego i krajowego prawa pracy.

2. Państwa Członkowskie, w porozumieniu i współpracy z rdzenną ludnością podejmą szczególne środki w celu ochrony miejscowych dzieci przed wyzyskiem ekonomicznym, przed wykonywaniem pracy, która może być niebezpieczna lub też może kolidować z kształceniem dziecka, bądź może być szkodliwa dla zdrowia dziecka lub jego rozwoju fizycznego, umysłowego , duchowego, moralnego lub społecznego, biorąc pod uwagę ich szczególną lukę i znaczenie edukacji dla ich inicjacji.

3. Rdzenne osoby mają prawo nie poddawać się dyskryminującym warunkom pracy oraz, między innymi, zatrudnienie lub płacy.

Artykuł 18

Ludy rdzenne mają prawo do uczestniczenia w podejmowaniu decyzji w sprawach, które mogłyby mieć wpływ na ich prawa, za pośrednictwem przedstawicieli wybranych przez siebie, zgodnie z ich własnymi procedurami, jak również do utrzymania i rozwoju własnej rodzimej instytucji decyzyjnej.

Artykuł 19

Państwa konsultują się i współpracują ze sobą w dobrej wierze z rdzenną ludnością zainteresowanych za pośrednictwem swoich instytucji przedstawicielskich, w celu uzyskania ich swobody, uprzednio świadomej zgody przed przyjęciem i wdrożeniem środków legislacyjnych lub administracyjnych, które mogą dotyczyć ich.

Artykuł 20

1. Ludy rdzenne mają prawo do zachowania i rozwijania się ich politycznych, gospodarczych i społecznych systemów lub instytucji, aby być bezpieczne w korzystaniu z własnych środków utrzymania i rozwóju, oraz do zaangażowania się swobodnie we wszystkich swoich tradycyjnych i innych działaniach gospodarczych .

2. Ludy rdzenne pozbawione środków do życia i rozwoju przysługuje im sprawiedliwe zadośćuczynienie.

Artykuł 21

1. Ludy rdzenne mają prawo, bez dyskryminacji, do poprawy swoich warunków gospodarczych i społecznych, w tym, między innymi, w zakresie edukacji, zatrudnienia, kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, bezpieczeństwa mieszkalnictwa, warunków sanitarnych, opieki zdrowotnej i społecznej.

2. Państwa podejmują skuteczne działania i, gdzie stosowne, specjalne środki w celu zapewnienia ciągłej poprawy warunków gospodarczych i społecznych. Szczególną uwagę zwraca się na prawa i szczególnych potrzeb miejscowych starszych, kobiet, młodzieży, dzieci i osób niepełnosprawnych.

Artykuł 22

1. Szczególną uwagę zwraca się na prawa i szczególnych potrzeb miejscowych starszych, kobiet, młodzieży, dzieci i osób z niepełno-sprawnych w realizacji niniejszej Deklaracji.

2. Państwa Członkowskie podejmują środki, w związku z rdzenną ludnością, w celu zapewnienia, że rdzenne kobiety i dzieci korzystają z pełnej ochrony i zabezpieczenia przed wszelkimi formami przemocy i dyskryminacji.

Artykuł 23

Rdzenne ludy mają prawo do ustalenia i opracowania pierwszeństwa i strategii na korzystanie z prawa do rozwoju. W szczególności, rdzenne narody mają prawo do aktywnego udziału w opracowywaniu i określaniu stanu zdrowia, mieszkalnictwa i innych funkcji gospodarczych i społecznych, które ich dotyczą oraz, tak dalece jak to możliwe, w celu administrowania takich programów za pośrednictwem swoich instytucji.

Artykuł 24

1. Ludy rdzenne mają prawo do swoich tradycyjnych leków i utrzymanie ich praktyk zdrowotnych, w tym ochrony ich żywotnych roślin leczniczych, zwierząt i minerałów. Indywidualne osoby mają również prawo do wglądu, bez jakiejkolwiek dyskryminacji, do wszystkich usług socjalnych i zdrowotnych.

2. Rdzenni ludzie mają równe prawo do korzystania z najwyższego osiągalnego poziomu ochrony zdrowia fizycznego i psychicznego. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu stopniowego osiągnięcia pełnej realizacji tego prawa.

Artykuł 25

Ludy rdzenne mają prawo do zachowania i wzmocnienia ich duchowej więzi z ich własnością lub w inny sposób tradycyjnie zajmowane i wykorzystywane grunty, obszarów wód i mórz przybrzeżnych i innych zasobów oraz utrzymania ich obowiązków wobec przyszłych pokoleń w tym zakresie.

Artykuł 26

1. Ludy rdzenne mają prawo do ziem, terytoriów i zasobów, które mają w posiadaniu, tradycyjnie zajmowanych lub nabyte w inny sposób.

2. Ludy rdzenne mają prawo do władania, używania, rozwijania i kontrolowania ziemi, terytoriów i zasobów, które posiadają one przez tradycyjną własność lub innych tradycyjnym posiadaniu wykorzystaniu, jak również tych, które zostały nabyte w inny sposób.

3. Członkowskie Państwa biorą prawne uznanie i ochronę tych ziem, terytoriów i zasobów. Takie uznanie jest prowadzone z poszanowaniem obyczajów, tradycji i rodzaju własności gruntów rdzennej ludności która dotyczy.

Artykuł 27

Członkowskie Państwa ustanawiają i wdrożają, w połączeniu z rdzennymi zainteresowanymi narodami, uczciwy, niezależny, bezstronny, otwarty i przejrzysty procesu, dając należyte uznanie praw ludów autochtonicznych, tradycji, zwyczajów i systemu dzierżawy gruntu, rozpoznawania i orzekania prawa rdzennej ludności dotyczących ich ziem, terytoriów i zasobów, w tym tych, które tradycyjnie były własnością lub w inny sposób zajmują lub są używane. Ludy rdzenne mają prawo do uczestniczenia w tym procesie.

Artykuł 28

1. Ludy rdzenne mają prawo do odszkodowania, poprzez które mogą obejmować zwrot lub, gdy nie jest to możliwe, sprawiedliwego, uczciwego i wyrównawczego odszkodowania, dla ziem, terytoriów i zasobów, tradycyjnie należących lub nie zamieszkane lub używane i , które zostały skonfiskowane, podjęte, zajęte, używane lub uszkodzone bez ich uprzedniej zgody, wolnej i świadomej.

2. Chyba że inaczej swobodnie uzgodnione przez zainteresowanych narodów, odszkodowanie ma postać ziem, terytoriów i zasobów równe w jakości, wielkości i statusu prawnego lub rekompensaty pieniężnej lub innego zadośćuczynienia właściwe.

Artykuł 29

1. Ludy rdzenne mają prawo do ochrony i konserwacji środowiska zdolności produkcyjnych ich ziem terytoriów i zasobów. Państwa członkowskie ustanawiają i wdrażają programy pomocowe dla ludności autochtonicznej dla takiego zachowania i ochrony, bez dyskryminacji.

2. Państwa podejmują skuteczne działania, przed przechowywaniem lub składowaniem materiałów niebezpiecznych odbywa się bez zwierzchnictwa ludności tubylczej bez ich uprzedniej zgody, wolnej i świadomej.

3. Państwa powinny także podjąć skuteczne środki w celu zapewnienia, w miarę potrzeby, że programy monitorowania, utrzymania i przywracania zdrowia ludności tubylczej, a opracowane i realizowane przez ludzi, których te materiały, są należycie realizowane.

Artykuł 30

1. Działania wojskowe nie odbywają się w krajach lub terytoriach ludności tubylczej, chyba że uzasadniają odpowiedniego interesu publicznego lub w inny sposób uzgodniony z dowolnie lub wymaganych przez rdzennych mieszkańców zainteresowanych.

2. Państwa podejmują skutecznych konsultacji z rdzennymi zainteresowanymi narodami, poprzez odpowiednie procedury, w szczególności za pośrednictwem reprezentujących instytucji, przed użyciem ich ziemie i terytoria dla działań wojskowych.

Artykuł 31

1. Rdzenne ludy mają prawo do utrzymania, kontroli, ochrony i rozwoju dziedzictwa kulturowego, wiedzy tradycyjnej i tradycyjnego wyrazu kulturowego, a także przejawy ich nauk, technologii i kultury, w tym ludzkich i zasobów genetycznych, nasion, leków, wiedzy z właściwości fauny i flory, ustnej tradycji, literatura, projektów, sportowe i tradycyjne gry i wizualne i czynnej sztuki. Mają również prawo do utrzymania, kontroli, ochrony i rozwoju ich własność intelektualną nad takim dziedzictwem kulturowym, wiedzy tradycyjnej i tradycyjnych form wyrazu kulturowego.

2. W połączeniu z rdzenną ludnością, Państwa Członkowskie podejmują skuteczne środki w wprowadzeniu i chronieniu korzystaniu z tych praw.

Artykuł 32

1. Ludy rdzenne mają prawo do określenia i wypracowania priorytetów i strategii rozwoju lub wykorzystywania ich ziem i terytoriów i innych zasobów.

2. Państwa konsultują się i współpracują w dobrej wierze z rdzennymi zainteresowanych narodów poprzez własne reprezentatywne instytucje w celu uzyskania ich i świadomej zgody przed zatwierdzeniem wszelkich projektów mających wpływ na ich ziemie i terytoria i inne zasoby, w szczególności w związku z rozwojem, eksploatowaniem lub eksploatacji minerałów, wody i innych zasobów.

3. Państwa zapewniają skuteczne mechanizmy sprawiedliwe i uczciwe zadośćuczynienie za jakiekolwiek takie działania i odpowiednie środki są podejmowane w celu ograniczenia negatywnego wpływu na środowisko, gospodarcze, społeczne, kulturalne lub duchowe.

Artykuł 33

1. Rdzenne ludy mają prawo do ustalenia własnej tożsamości lub członkostwa, zgodnie z ich zwyczajami i tradycjami. To nie narusza prawa rdzennych obywateli do uzyskania obywatelstwa państw, w których żyją.

2. Rdzenne ludy mają prawo do określania struktury i wyboru członkostwa ich instytucji, zgodnie z ich własnymi procedurami.

Artykuł 34

Ludy rdzenne mają prawo do promowania, rozwoju i utrzymywanie ich struktur instytucjonalnych i ich charakterystycznych zwyczajów duchowych, tradycji, procedur, praktyk i, w przypadkach, w których istnieją systemy, prawne lub obyczajowe, zgodnie ze standardami międzynarodowymi praw człowieka.

Artykuł 35

Rdzenne ludy mają prawo do określenia zakresu odpowiedzialności poszczególnych osób do ich społeczności.

Artykuł 36

1. Rdzenna ludność, w szczególności te, podzielone przez granice międzynarodowe, mają prawo do zachowania i rozwijania kontaktów, stosunków i współpracy, w tym działalności prowadzonej w celach duchowych, kulturowych, politycznych, gospodarczych i społecznych, z ich własnych członków, jak również innych narodów poza granicami.

2. Państwa, w porozumieniu i współpracy z rdzennymi ludżmi, podejmie skuteczne środki w celu ułatwienia wykonywania i zapewnienia realizacji tego prawa.

Artykuł 37

1. Ludy rdzenne mają prawo do uznania, obserwowania i wykonywaniu traktatów, umów i innych porozumień konstruktywnych zawartych z Państwami lub ich następców Państwa honorują i szanują te traktaty, umowy i innye konstruktywne porozumienia.

2. Nic w niniejszej Deklaracji nie można rozumiane do zmniejszenia lub wyeliminowania praw ludów rdzennych, zawartych w traktatach, umowach i innych uzgodnień konstruktywnych.

Artykuł 38

Państwa, w porozumieniu i współpracy z rdzenną ludnością, podejmuje odpowiednie środki, w tym środki prawne, aby osiągnąć cel tej Deklaracji.

Artykuł 39

Ludy rdzenne mają prawo do dostępu do pomocy finansowej i technicznej z Państwami oraz dzięki międzynarodowej współpracy, do korzystania z praw zawartych w niniejszej Deklaracji.

Artykuł 40

Ludy rdzenne mają prawo do dostępu do i szybkiej decyzji poprzez sprawiedliwe i uczciwe procedury rozwiązywania konfliktów i sporów z państwami lub innych podmiotów, a także do skutecznych środków prawnych w odniesieniu do wszystkich naruszeń ich praw indywidualnych i zbiorowych. Taka decyzja jest należycie rozważona stosownie do zwyczajów, tradycji, zasad i systemów prawnych rdzennych zainteresowanych i międzynarodowych praw człowieka.

Artykuł 41

Organy i wyspecjalizowane agendy systemu Narodów Zjednoczonych i innych organizacji międzyrządowych, przyczynią się do pełnej realizacji postanowień niniejszej Deklaracji poprzez mobilizawania, między innymi, współpracy finansowej i pomocy technicznej. Sposoby i środki zapewnienia udziału ludności tubylczej w sprawach, które ich dotyczą zostanie ustalona.

Artykuł 42

Narodów Zjednoczonych, jej organów, w tym Stałego Forum ds. Ludów Rdzennych oraz wyspecjalizowane agencje, w tym na poziomie krajowym, a Państwa będą propagować poszanowanie i pełne stosowanie postanowień niniejszej Deklaracji, i śledzenie skuteczności niniejszej Deklaracji .

Artykuł 43

Realizacji praw zawartych stanowią minimalne standardy dotyczące przetrwania, godności i dobrego samopoczucia rdzennej ludności świata.

Artykuł 44

Wszystkie prawa wolności uznanych w niniejszym dokumencie są równie zagwarantowanye do mężczyzn i kobiet indywidualnych osób.

Artykuł 45

Nic w niniejszej Deklaracji nie można rozumieć jako zmniejszenie lub gaszenia praw ludności rdzennej, które są obecnie lub może nabywać je w przyszłości.

Artykuł 46

1. Nic w niniejszej Deklaracji nie może być interpretowane jako przyznanie jakiemukolwiek Państwu, ludzi, grupie lub osobie jakiegokolwiek prawa do podejmowania jakiejkolwiek działalności lub dokonywania jakiegokolwiek czynu niezgodnego z Kartą Narodów Zjednoczonych, lub traktować jako zezwolenie lub zachęcanie do wszelkich działań, które mogłyby rozbić lub pogarszać, w całości lub w części, integralności terytorialnej lub politycznej jedności państw suwerennych i niezależnych.

2. W korzystaniu z praw wymienionych w niniejszej Deklaracji, praw człowieka i podstawowych wolności wszystkich jest tak do respektowania. Wykonywanie praw wymienionych w niniejszej Deklaracji, podlega jedynie takim ograniczeniom, które są ustalone przez prawo i zgodnie z międzynarodowymi prawami człowieka. Wszelkie tego typu ograniczenia powinny być niedyskryminujące i niezbędne wyłącznie w celu zapewnienia odpowiedniego uznania i poszanowania praw i wolności innych osób oraz dla uczynienia zadość słusznym i najbardziej przekonujące wymogów demokratycznego społeczeństwa.

3. Postanowienia zawarte w niniejszej Deklaracji może być tylko interpretowane zgodnie z zasadami sprawiedliwości, demokracji, poszanowania praw człowieka, równości, niedyskryminacji, dobrego zarządzania i dobrej wiary.


MAIL: PRUS@PRUSOWIE.PL


Początek Strony