<< Kultura home

Archeologia - Narzędzia

Powyższe i poniższe archeologiczne znaleziska pochodzą z nad jeziora Wulpińskiego w pobliżu Dorotowa i wykopane są z jednego miejsca. Podarowane zostały przez Przyjaciela z lat szkolnych Mirka Jerozolimskiego. Lokalizacja znaleziska jest mi bardzo dobrze znana.

Trójkątny kształt kamienia z piaskowca. Kamień o tej strukturze jest nie spotykany na Warmi i Mazurach. Lewy bok o wymiarze 10,5 cm, w porównaniu z innymi bokami wskazuje na ewidentne zużycie. Pozostałe dwa boki mogły być wrośnięte w korzeń drzewa lub konar, a napewno to znalezisko oprawione było w drzewie. Regularność boków wskazuje, że jest to narzędzie i wykonał to człowiek na własny użytek. Jest pytanie z jakiej jest epoki, skąd przywędrowało i czy są podobne znaleziska. Być może archeolodzy będą mogli powiedzieć dużo więcej na ten temat i ewentualnie określić do jakiej kultury to znalezisko mogło należeć.

Podobny eksponat do poprzedniego, i także z piaskowca. Różni się od pierwszego tym, że lewy bok jest ostry. Ostrze nie jest w środku, lecz przy dolnej płaszczyżnie kamienia. Mógł być używany do garbowania skóry czy też do rąbania mięsa.

Kamień pochodzenia granitowego. Lewy bok ewidentnie używany i tępy. Regularność kształtu kamienia wskazuje również na to, że to wykopalisko należało do człowieka i wykonane zostało na jego ówczesne potrzeby.

Chciałbym zwrócić uwagę na możliwość wielo zadaniowej czynności tego tak nazwanego żarna. Przedewszystkim jest ono uszkodzone widoczne poprzez niekompletność niecki.
Palce wskazują nacięcie w niecce i jeśli dodalibyśmy brakującą część żarna to to nacięcie znajdowałoby się w środku niecki.
Wielo zadaniowość polegałaby nie tylko na młeniu zboża na mąkę, ale również na przygotowywaniu chleba, placków a przy tym struktura kamienna gwarantowała higienę przez łatwą zmywalność kamienia. Niewykluczone, że również służyło do przygotowywaniu, członkowania mięsa zanim spoczęło na rożniu.
W patroszeniu ptactwa i ryb napewno żarno to mogło służyć. Nadmiar płynu czy też woda używana podczas mycia mogła być usuwana przez boczne nacięcie w kamieniu. Zwróćmy też uwagę na kunszt wykonawcy, symetria owalu jak również wgłębienie niecki wykonano z wielką doskonałością.

Gockie groby odkryto w Weklicach PAP | 2011-11-14 10:06:00

Kilkanaście pochówków ciałopalnych i szkieletowych z pierwszych wieków naszej ery przebadali archeolodzy w Weklicach (woj. warmińsko-mazurskie). Archeolodzy wiążą cmentarzysko ze społecznością kultury wielbarskiej, która jest identyfikowana z ludem Gotów.
Ekspedycją kierowała Magdalena Natuniewicz-Sekuła z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w Warszawie oraz Fundacji Monumenta Archaeologica Barbarica. Archeolodzy skupili się na poszukiwaniach południowej i wschodniej krawędzi cmentarzyska. Jednak nie udało się ustalić jego zasięgu, gdyż badacze ciągle natrafiają na kolejne groby. "Głównie są to pochówki szkieletowe, w których kości są niestety bardzo źle zachowane. Zbadaliśmy też kilka grobów ciałopalnych, gdzie spopielonych zmarłych złożono albo wprost do zagłębienia w ziemi, albo w naczyniachceramicznych" - powiedziała kierowniczka badań. W tym roku obok grobów badacze znaleźli relikty osady średniowiecznej, która została założona na obszarze nekropolii już w IX wieku. Działalność ludzi w tym okresie przyczyniła się do destrukcji grobów. Współczesna orka dokonała ostatecznych zniszczeń.

O znacznej destrukcji stanowiska poświadcza fakt, że we wszystkich warstwach zalegających nad grobami odkryto bez kontekstu kilkadziesiąt przedmiotów ze stopów miedzi, srebra, złota, żelaza, szkła i bursztynu "Mimo złego stanu zachowania mogił, dokonaliśmy interesujących odkryć. W dwóch grobach szkieletowych znaleźliśmy ostrogi wykonane z brązu, wiązane z wyposażeniem gockiego wojownika.

To niezmiernie rzadkie znalezisko w inwentarzu kultury wielbarskiej" - uważa Natuniewicz-Sekuła. Ponadto jednemu z pochówków towarzyszył rzadki w tym kręgu kulturowym złoty wisiorek kulisty zdobiony filigranem i granulacją. Badania sfinansował samorząd województwa warmińsko-mazurskiego na mocy umowy z Fundacją Monumenta Archaeologica Barbarica w ramach działania 413 "Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.
O wcześniejszych badaniach w Weklicach można poczytać na oficjalnej stronie internetowej projektu:
www.iaepan.edu.pl/weklice (PAP)

Pruska lalka wykopana z torfowiska w Redykajnach koło Olsztyna. Wysokość 190 mm Szerokość w barach 80 mm. Wiek i gatunek drzewa nie znany.